Zor bitirdiğim kitaplardan biri... Çokta hoşuma gitti aslında. Sanki Amerikan filmi izliyordum okurken. Benim okumamı zorlaştıran, kitabın içinde sürekli bahsedilen fizik kuralları. O sayfalarda sıkıntıdan kitabı bırakmamak için zor tuttum kendimi.
Ama David... Beni kitaba bağlayan karakter... Şimdi ne yapacak acaba diye diye bir baktım kitap bitti. Hele ki sonları muhteşemdi. Adam Fawer'ın yazarlığına zaten hiç bir lafım yok. Nasıl bir kurgudur bu bilemedim. Süperdi!! Kafa karıştıran bir kitap olduğu için bence başından beri her cümleyi çok dikkatli okumak gerekiyor.
Bazı sayfaları beni öyle etkiledi ki, gece rüyamda David yerine geçip sürekli birilerinden kaçtım. :) En çok ilgimi çeken nokta ise bir şizofreni ve epilepsi hastası arasında bağlılık kurdurtan yerler.
Sırada Empati var. hadi bakalım :)
'Yolda gidiyorsunuz. Kafanızı çevirip yandaki küçük parka baktınız ve bir anda bu anı daha önce de yaşamış olduğunuzu hissettiniz. Evet, Deja Vu. Sizce nedir Deja Vu; geçmiş mi, rüya mı, yoksa geleceği mi görüyorsunuz?'
