Aldatmak - Ahmet Altan

               İlk çıktığı zamanlar büyük yankı uyandırmıştı çok iyi hatırlıyorum. Anca şimdi okuyabildim. Hiç okumasam da olurmuş. İlk defa Ahmet Altan okudum. Diğer kitapları nasıl bilmem ama bu kitabında bazı olayları o kadar iştahla anlatmış ki beni itti !

               Bir bütün olarak baktığımızda kitabın bence çok güzel bir hikayesi var. Hele ki yaklaşık son 30-40 sayfa gerçekten çok güzeldi diyebilirim. Fakat olayların anlatış şekilleri, cinselliği bu kadar ön planda tutması, bu kadar açık bir dil kullanılması beni çok rahatsız etti. Yazardan soğudum diyebilirim. :) 

               Değişik yanı bu sefer aldatanın erkek değil kadın olması. Belki asıl sinirlendiğim budur bilemiyorum. Ama gerçekten Haluk gibi bir adama asla yapılmayacak bir adilik olarak görüyorum ben yaşananları. Bir kadın nasıl bu kadar basitleşebilir bilemiyorum. Heyecan yaşamak uğruna kendini bu hale nasıl getirir bir insan bilemiyorum. Hele ki bir de çocuğu, mükemmel bir eşi, saygın bir işi olmasına rağmen...

               Kitapta asıl anlatılmaya çalışılan yasak olana duyulan heyecan, istek belki daha değişik yollarla anlatılsaydı çok sevebilirdim ama her sayfada okuduğum cinselliğe yönelik cümleler bana çok gereksiz ve basitçe geldi, tarzını sevemedim. Belki biraz fazla ağır konuştum ama bu da benim fikrim. :)

              'Bir ilişkinin üstüne üçüncü bir insanın gölgesi vurduğunda, o ilişki kararmıyor, tam aksine birden aydınlanıyor, o güne kadar görünmeyen, fark edilmeyen birçok sıyrık, çizgi, onarılmadan bırakılmış çatlak, sert ve üzücü bir ışığın altında ortaya çıkıyordu.'

              'Ağlamak, hepsi de şiddetli bir şekilde hissedilen birçok duyguya, bu duyguların gücüyle sarsılan bedeninin verdiği bir tepki gibiydi.'